W 2017 r. światem wstrząsnęła informacja o wielkim skandalu w Hollywood. Reporterki New York Timesa, Megan Twohey i Jodi Kantor przedstawiły historię, która skruszyła milczenie wokół tematu molestowania seksualnego przez najpotężniejszego producenta Hollywood- Harveya Weinsteina. Wykorzystywanie, szantażowanie i tuszowanie przestępstw przez szefa Miramaxu i The Weinstein Company trwało od dziesięcioleci. Publikacja NYT zapoczątkowała ruch #MeToo.
Dużą siłą filmu jest to, że daje nam szansę obserwowania zachodzących stopniowo zmian i otwierania się ludzi na niezwykle ważny społeczny problem. Aspekt kulturowej zmiany jest ledwie zaznaczony w treści, ale świadomość jego istnienia jest mocno odczuwalna. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że śledzimy przełomowe wydarzenie, które miało miejsce w niedalekiej przeszłości. Nie będziemy obojętni na sceny, które pokazują, co dzieje się za hotelowymi drzwiami – rozrzucone ubrania, czyny i słowa, które wypowiadane są przez oprawcę i ofiarę próbującą werbalnie obronić się przed napastowaniem. Słyszymy nagrania, które wywołują przerażenie. Chociaż słowa w tym danym momencie wypowiada Weinstein, to jednak film buduje świadomość, że to samo może spotkać każdą kobietę w zupełnie innej sytuacji i miejscu na świecie.